www.eprace.edu.pl » euro » Początki współpracy walutowej państw Wspólnoty Europejskiej » Plan Wernera

Plan Wernera

Za właściwy początek procesu tworzenia unii walutowej uważa się spotkanie na szczycie w Hadze (1969), na którym przywódcy Wspólnoty wyznaczają zespół, na czele, którego stanął premier Luksemburga Pierre Werner, który ma za zadanie prowadzenie dalszych studiów dotyczących tworzenia unii gospodarczej i walutowej. Plan Wernera został zaprezentowany 8 października 1970 roku. Przewidywał on utworzenie unii gospodarczo-walutowej w ciągu dziesięciu lat. Plan Wernera mówił o unii walutowej, liberalizacji obrotu kapitału, pełnej wymienialności walut i o utworzeniu wspólnego systemu banków centralnych. Dodatkowo przewidziane było przekazanie części uprawnień decyzyjnych dotyczących polityki gospodarczej państw członkowskich instytucjom ponadnarodowym12. Plan został przyjęty, a w marcu 1971 Rada Wspólnot podjęła decyzje o rozpoczęciu realizacji pierwszego, trzyletniego etapu budowy unii walutowej13. Najbardziej kontrowersyjną w opinii ekonomistów, metodą integracji walutowej było utworzenie „węża walutowego”14. Wąż walutowy był systemem, który miał służyć stabilizacji walut państw EWG, fluktuacje kursów walut będących w „wężu walutowym” ograniczono do +/- 2,25%15. Do „węża walutowego” należały początkowo waluty sześciu państw Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, następnie dołączył do „węża” funt brytyjski, irlandzki oraz korona duńska i norweska16. W roku 1974 realizacja planu Wernera została zawieszona. Wpływ na to miała ciężka sytuacja gospodarcza krajów Wspólnot Europejskich. Do załamania się planu Wernera w największym stopniu przyczyniła się wojna Jom Kipur z 1973 roku, wraz z nią nastąpiła czterokrotna podwyżka ropy naftowej przez Organizacje Państw Eksporterów Ropy Naftowej (OPEC), wywołała ona kryzys energetyczny i walutowy. Z „węża walutowego” wycofał się frank francuski, funt brytyjski i lira włoskiego. W „wężu” pozostały waluty: Republiki Federalnej Niemiec, Belgii, Holandii, Luksemburga, Danii, Szwecji i Norwegii. W tych warunkach nie można już było traktować „węża” jako instrumentu integracji walutowej, stał się on strefą waluty RFN17.

Ekonomiści sceptycznie oceniają efekt integracji walutowej zaproponowanej w planie Wernera. Literatura ekonomiczna krytykuje założenia metodologiczne i praktykę działań integracyjnych. Za największy błąd uważane jest to, że budowę unii walutowej rozpoczęto bez stworzenia odpowiednich podstaw prawnych, czyli nie został wynegocjowany i ratyfikowany międzynarodowy traktat, który stałby się podstawą unii walutowej18. Jednakże bez doświadczeń zebranych podczas realizacji planu Wernera nie mógłby powstać i funkcjonować Europejski System Walutowy19.



komentarze

Unia Europejska kroczy ku przepaści, a wspólna waluta wprowadzona chociażby w Grecji przy mocno naciąganych procedurach widzimy jakie dała skutki. Kolejne państwa mają problemy, a Unia to finansuje - z tego nic dobrego być nie może. Ale skoro rządzą komuniści pokroju Barosso?

PRECZ Z EURO-SOCJALIZMEM, jeden Związek Radziecki już przerabialiśmy.

skomentowano: 2011-02-04 05:23:34 przez: wojciech

skomentowano: 2013-11-29 12:39:49 przez: Iza

Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.